14. Fathers 4 Justice betreurt uitstel besluitvorming Wetsvoorstel Luchtenveld

Reactie Fathers 4 Justice op uitstel besluitvorming Tweede Kamer
Fathers 4 Justice; Dinsdag 11 oktober 2005

Fathers 4 Justice betreurt de ontstane vertraging door het uitstel van de Tweede Kamer vandaag over de besluitvorming over het “Wetsvoorstel Luchtenveld”. Hoewel over de dringende noodzaak van dit wetsvoorstel tijdens het kamerdebat van 29 september j.l. brede overeenstemming in de kamer is gebleken, wordt de nieuwe vertraging veroorzaakt doordat er nog discussie nodig blijkt tussen de politieke partijen over de nadere invulling van de wet. Verwacht wordt nu dat de kamer niet eerder dan in de eerste week van november over het wetsvoorstel zal kunnen besluiten.

Aan de fundamentele en diepgewortelde discriminatie die nu ten grondslag ligt aan het familierecht bij scheiding moet een einde worden gemaakt ten gunste van het uitgangspunt van gelijkwaardig ouderschap. Het Wetsvoorstel Luchtenveld doet dat ook. Het verbaast Fathers 4 Justice daarom dat het opheffen van deze discriminatie juist zo’n controversieel onderwerp blijkt te zijn binnen de Partij van de Arbeid, een partij die opheffing van discriminatie in haar grondvesten heeft staan.

565.000 kinderen groeien nu in Nederland op buitengesloten van de helft van hun familie. Één op de vier nu geboren Nederlandse kinderen zal dit lot overkomen voor zijn/haar 18e levensjaar. Elke nieuwe dag van vertraging van het wetsvoorstel brengt mee dat opnieuw 90 kinderen het contact met een van hun beide ouders, veelal de vader, en met de verdere familie van de kant van die ouder verliezen door een scheiding.

Gedurende het uitstel van ruim drie weken, dat de kamer nu neemt, zullen nu 2000 extra kinderen het contact met hun halve familie verliezen.

De nadelige gevolgen van deze ouder- en familieverstoting voor onze kinderen en voor de samenleving zijn immens en onomstreden. Fathers 4 Justice spreekt daarom haar ongerustheid uit dat de vertraging niet mag resulteren in een verwaterd wetsvoorstel.

Het wetsvoorstel waarover de Tweede Kamer vandaag zou stemmen beschermt het recht van een kind op beide ouders na de scheiding. Het wetsvoorstel gaat daarbij uit van gelijkwaardig ouderschap tussen de beide ouders. Het plaatst beide ouders op gelijke voet en vraagt hen om zelf in onderling overleg tot goede regelingen te komen over de verdeling van het ouderschap na de scheiding. Het voorstel van de ouders voor de verdeling van het ouderschap krijgt daarbij de vorm van een aan de rechter voor te leggen ouderschapsplan. In tegenstelling tot de huidige verdelende regeling van het ouderschap over de hoofden van beide ouders heen, grijpt de rechter in het wetsvoorstel van Luchtenveld pas in om een regeling voor de verdeling van het ouderschap na scheiding op te leggen, wanneer beide ouders er samen niet uit komen. De ouderschapsregeling die de rechter dan dwingend oplegt aan beide ouders gaat uit van de gelijkwaardige betrokkenheid van beide ouders. Om familiebanden na scheiding verder beter te kunnen beschermen is in het wetsvoorstel een verbeterde en versnelde handhaving opgenomen.

Fathers 4 Justice prijst zich gelukkig met dit wetsvoorstel dat zij als een eerste stap beschouwt in de goede richting om een eind te maken aan de gigantische crisis in het falende familierechtssysteem.

F4J wijst erop dat het juist de gevallen zijn waarin de ouders in onderling overleg zelf een ouderschapsregeling vaststellen die tot de minste problemen voor de kinderen aanleiding geven, terwijl de gang naar de rechter er juist toe leidt dat scheidingen onnodig conflictueus van karakter worden ten koste van de kinderen. Het is daarom in het belang van kinderen om de regeling van het ouderschap waartoe de ouders zelf zijn gekomen zoveel mogelijk te laten prevaleren en alleen in het uiterste geval, c.q. alleen wanneer echte zwaarwegende belangen[1] van het kind in het geding zijn, open te stellen voor hernieuwde ingrepen van in de praktijk discriminerende rechtbanken en hun adviseurs, de kinderbescherming.

Fathers 4 Justice

[1] Met “zwaarwegende belangen” wordt hier aangegeven, dat een ingreep door de rechtbank in het door de ouders opgestelde ouderschapsplan voor het voortgezet ouderschap eerder bij uitzondering en alleen op basis van scherp omschreven criteria dient plaats te vinden, dan zoals nu, als regel en op grond van vage criteria.