dinsdag, april 04, 2006

61. Kinderloze vaders lijden in stilte

Algemeen Dagblad; AD.nl - 24 uur per dag actueel nieuws / Door ANNEMIEK VEELENTURF; maandag 03 april 2006

Onpeilbaar verdriet kenmerkt de levens van vaders die hun kinderen niet mogen zien. Soms halen ze als Dwaze Vaders ... in Zorro-pak het journaal. Maar meestal houden ze zich stil. Een oerdrang is het. Een ‘heilig moeten’ waaraan Pieter Koole tot zijn grote frustratie geen gehoor kan geven. ,,Heel diep van binnen voel ik de enorme kracht die mij verplicht voor mijn dochters te zorgen. Ze te voeden, te koesteren, te beschermen. Dat mij dat onmogelijk wordt gemaakt, veroorzaakt een onpeilbaar verdriet.’’

Drie jaar heeft Pieter Koole (45), eigenaar van een bedrijf in Noord-Limburg dat onder meer biobrandstof produceert, zijn twee dochters niet meer gezien. Volkomen onverwachts vertrok zijn vrouw met meeneming van zijn kroost, toen 2 en 5 jaar. Een periode van juridische touwtrekkerij volgde. Sinds 2003 is het echter stil.

In Nederland zien heel veel vaders hun kinderen niet meer. Volgens demograaf prof. dr Jan Latten, verbonden aan het Centraal Bureau voor de Statistiek, heeft 44 procent van de kinderen uit scheidingen geen of slecht contact met de vader.

Dit betekent dat er in absolute cijfers elk jaar 15.000 tot 18.000 kinderen bijkomen die hun vader niet of amper zien. Tel daarbij de naar schatting 4400 tot 8800 kinderen in eenzelfde situatie van stellen die hebben samengewoond.

Achteraf gezien kan Pieter Koole er begrip voor opbrengen dat zijn vrouw hem verliet. ,,Zakelijk hadden we zware jaren achter de rug. Door financiële zorgen kon ik de slaap niet vatten. Liep ik ’s nachts te ijsberen door het huis. Toch: ik dacht dat we een harmonieus en liefdevol gezin vormden, ondanks de geldzorgen. Ik heb het niet zien aankomen.’’

Tien dagen waren vrouw en dochters spoorloos - ‘Ik dacht dat ik gek werd’ - toen bleek dat zij zich 240 kilometer verderop hadden gevestigd.

,,Per post kreeg ik bericht dat ons huwelijk was ontbonden. Nu ja, dat moest ik accepteren. Maar al snel bleek dat zij ook niet wilde dat ik mijn kinderen zag. Waarom precies heb ik nooit begrepen. In elk geval niet omdat ik de kinderen zou slaan of seksueel zou misbruiken; iets dergelijks heeft mijn ex me nooit verweten.’’

Het gemis van zijn kinderen was in deze spanningsvolle periode ‘de nekslag’. ,,Huilen, huilen, huilen... Ik kon niet meer functioneren, viel achttien kilo af. Het is moeilijk uit te leggen hoe intens het verdriet voelt. Het jaar ervoor had ik mijn vader verloren, met wie ik een goed contact had. Dat kwam hard aan, maar vergeleken bij het gemis van mijn kinderen was het veel makkelijker te accepteren.’’

De ontreddering waarin Pieter Koole was terechtgekomen, pleitte bij de Raad voor de Kinderbescherming niet in zijn voordeel. ,,Ik kreeg te horen: ‘Bij zo’n wrak zou ik mijn kinderen ook niet laten’ en ‘Huilende vaders zijn slecht voor kinderen’. Ik zou ‘mogelijk aan de alcohol zijn’, wat pertinent niet waar is. Kortom: er kwam een zweem van suggestie over de zaak te hangen waartegen ik onmogelijk kon opboksen.’’

Jaren volgden gevuld met strijd over een omgangsregeling. Soms kreeg Koole die toegewezen, soms juist niet ‘om de kinderen rust te geven’. Maar vrijwel steeds bleef contact uit. Intussen blijft het gemis knagen.

Pieter Koole noemt zich ‘een geboren vader’. ,,Ik heb van jongs af aan kinderen gewild. En toen ze er eenmaal waren, heb ik me intensief met hen bemoeid. Ik weet nog dat ik mijn dochters elke dag meenam naar de kersenboom. Bloesem bekijken. Ontdekken hoe die bloempjes langzaam plaatsmaken voor vruchten. En die dan plukken en thuis opeten.

,,Ze hebben m’n ziel eruit getrokken en die wil ik terug. Die pijn, de woede die dat oplevert; dat snapt alleen iemand die hetzelfde meemaakt. We huilen uit bij elkaar. Steunen elkaar met praktische informatie. Toch hoor je zelden van deze vaders omdat ze doodsbang zijn. Elk rumoer kan de kans op het zo gewenste contact weer verminderen.’’

Desondanks zijn de ‘dwaze’ vaders bij het grote publiek bekend door hun acties in Zorro- en Spider- Man-pakken. Ook Pieter Koole heeft ooit deelgenomen aan een bezetting van een kantoor van de Raad voor de Kinderbescherming. ,,We haalden het NOS Journaal, RTL Nieuws en heel veel kranten.’’

Tweede-Kamerleden bestookte hij met zijn ‘ouderschapsplan’. ,,Om problemen te voorkomen, zouden ouders op het moment dat een kind op komst is, al afspraken moeten maken over hoe het verder moet met hun ouderschap wanneer zij onverhoopt uit elkaar mochten gaan,’’ legt hij uit.

Zijn eigen kinderen zijn boos op hem, weet Pieter van zijn moeder, die haar kleinkinderen onlangs bezocht, nadat ze hen ook drie jaar niet had gezien.

Veel kinderen die een ouder lang niet hebben gezien, lijden aan het ouderverstotingssyndroom. Dit komt erop neer dat het voor een kind minder moeilijk is kwaad te zijn op de afwezige ouder dan van hem te blijven houden. Dat laatste is pijnlijker.

Denkt Pieter ze ooit weer te ontmoeten? ,,Ik heb mijn hoop gevestigd op mijn jongste. Wie weet dat zij zich ooit meldt. Dan hoop ik dat haar oudere zus ook over de brug komt.’’

REACTIES: REAGEER

Het wordt hoog tijd dat men stopt met het, op kosten van de belastingbetaler, blind en tot in het oneindige ter beschikking stellen van dure advocaten aan moeders die door de rechter opgelegde omgangsregelingen aan hun laars lappen. Omgangsregelingen moeten nagekomen worden en vaders dienen daarbij, indien nodig, hulp te krijgen van de politie, die zo nodig de moeder moet gijzelen. Het niet nakomen van de opgelegde omgangstegeling mag niet als wapen gebruikt kunnen worden om de vader te ruineren. Nu is dat wel zo. Zij lapt de regeling aan haar laars en hij kan, op eigen kosten, weer naar de rechter stappen. Dat is misselijk makende waanzin.
Gerechtigheid! NU! zie ook www.f4j.nl

Erik de Ruijter - amsterdam - 03/04/06 - 23:08:08

Kan me toch niet voorstellen hoe sommige mensen ineens veranderen als de relatie spaak loopt.
Ik ben zelf ook moeder en als ik naar mijn kinderen kijk die gek op hun vader zijn.....stel dat het tussen ins mis gaat, ik kan hun toch hun vader niet ontnemen.
Waarom kunnen sommige mensen niet op een volwassen manier gewoon afspraken maken over het opvoeden en genieten van de kinderen!
Ik heb nu nog makkelijk lullen,ik weet het.
maar als ik die verhalen lees van vaders die hun kinderen niet mogen zien....wat zijn die vrouwen toch egoistisch!
Ze vergeten dat ze niet alleen de vaders (uit wraak?) veel verdriet doen maar ook de kinderen.
Mag hopen dat die kinderen hun moeders daarop aanspreken als ze oud en mondig genoeg zijn.
Ga door met jullie acties!!

Judith - den haag - 03/04/06 - 22:36:32

ik heb medelij met dezevaders en al ben ik dan een moeder ik weet er alles van ik heb ook mijn kinderen 10 jaarniet gezien dus ik begrijp wat deze mannen meemaken afschuwelijk...dus moeders van deze kids dit mag je je ex niet aandoen het zijn ook zijn kinderen
antje - ...... - 03/04/06 - 21:08:52

Tja, we leven in het land waar het woord van "de Moeder" (of wat daarvoor moet doorgaan) t.o.v kinderen eeuwenlang heilig is. Hierbij maakt het niet uit of we hier te maken hebben met een stabiele vrouw die weet wat zij wil, of een gestoord, hysterisch persoon met een Borderlinesyndroom. Als man heb je tegenwoordig geen poot meer om op te staan; het feit dat je partner bij je weg gaat maakt jou sowieso schuldig; 'Je had het kunnen voorkomen' is vaak de trent. Maar ja, mannen mogen niet huilen, zijn per definitie ALTIJD schuldig, moeten eigenlijk hun bek houden en vooral DIEP buigen voor de grillen van een zieke geest... Zie als man maar je onschuld maar te bewijzen als je voor bv. sexuele intimidatie wordt aangeklaagd. Heb zelf geen kinderen maar ik zou elke man in een dergelijke positie aanraden om letterlijk elke brief, kerst/verjaardagskaart te dateren, kopieren en in een kluis op te bergen. Dit als bewijs dat je écht om je kinderen geeft. In tegenstelling wat een ontaarde haatzaaiende en wraakzuchtige (wraak op wat eigenlijk?) "moeder" beweert. Een bekend blad heet: "Opzij" Heren, de tijd is rijp voor een blad genaamd: Er BovenOp!
Mike - Deventer - 03/04/06 - 20:50:58

Aandacht voor de positie van gescheiden vaders/moeders/grootouders en kinderen. Eerder werd Aalders, de oprichter van onder andere de actiegroep Familie4Justice, gearresteerd voor het illegaal beklimmen van paleis Soestdijk,paleis Noordeinde,de Tweedekamer etc. Nu probeert hij binnen de grenzen van de wet zijn doel te bereiken. ‘Wij strijden via het burgerinitiatief voor gelijk ouderschap, en we hebben al negentienduizend handtekeningen.’

Zorro-vaders hoeven niet langer dak op. Iedere meerderjarige Nederlander kan vanaf 1 mei, mits in het bezit van veertigduizend handtekeningen van kiesgerechtigde burgers, de Tweede Kamer dwingen over een bepaald onderwerp een standpunt in te nemen. Vorige maand stemde de Kamer in met het burgerinitiatief, een voorstel van Kamervoorzitter Weisglas.

ALGEMEEN BERICHT

Beste,
Mischien had jij ook al digitaal je handtekening gezet,of mischien nog helemaal niet?
Doe het dan nu ! Graag uw handtekening eventueel nogmaals,maar nu via brief of kaart naar onderstaande adres!
Ook kun je dit bericht uitprinten,dan de handtekening en afzender erbij en opsturen naar onderstaande adres!
Mvgr Jos Aalders
SAMEN STERK !

Wij eisen :
1- Gelijk gezag bij geboorte !
EVRM en IVRK waaronder ook de reeds voorhanden jurisprudentie bij het Europese Hof, veronderstelt en bevestigt ons standpunt; gelijk gezag bij geboorte
2- Gelijkwaardigheid fiftyfifty Co-ouderschap dan kun je zorgplan pas echt waarborgen!
3- Dat De Raad voor de Kinderbescherming

niet meer bij (echt)scheidingen betrokken worden. Die is en moet worden ingeschakeld bij strafbare feiten als Kindermishandeling Incest Ontvoering en Verwaarlozing."
4- Een Parlementaire Enquete: Een parlementaire enquête dient duidelijk te maken hoe het zo schandalig ver heeft kunnen komen. Erkenning en genoegdoening is noodzakelijk, eerlijk herstel zal het gedane leed en de ellende verzachten, ontzette families dienen herenigd te worden!

Ben jij het ook met ons eens, stuur dan je handtekening inclusief de vier eisen eronder met vermelding van jou naam,adres en afzender ! En stuur het naar , J.Aalders
Ter attentie van Familie4justice Co-ouderschap
Rietgansplein 23; 6883-DT Velp-gld
Enkel handtekeningen per post zijn geldig voor het Burgerinitiatief !
Op naar de 40.000 handtekeningen dan maar!

Bij voorbaat onze dank!

zorro familie4justice - velp gld - 03/04/06 - 16:38:32

Beste Pieter,
Wij kennen ons al een poosje, hebben samen ook een bezetting gedaan bij de raad in Zutpen.Ik weet hoe moeilijk je het hebt, en wij zullen blijven knokken voor alle ouders kinderen grootouders en familie!

Lachen

Lachen om te overleven
Misschien vind u het raar
Maar helaas het is waar
Het geeft ons de kracht

Het geeft ons de moed
Maar van binnen
Is het ons hart dat bloed
Wij voeren acties met een traan

Ja zo is helaas ons bestaan
Dus als u ooit deze ouders/grootouders ziet
Die om hun kinderen roepen
Die voor hun kinderen knokken

Noem ons dan niet dwaas
Want wij zijn liefhebbende ouders
En liefhebbende grootouders
Die onze kinderen heel erg missen

Wij zijn liefhebbende ouders en grootouders die ook na de (echt)scheiding voor de kinderen willen blijven zorgen
Geschreven door Jos Aalders zorro

jos aalders - velp gld - 03/04/06 - 15:41:20

VADERS, laat je juist niets wijsmaken, ga steeds naar je kinderen toe, bescherm hen zelf !!!
België heeft nu i.t.t. NL wel zorgvuldige wetsvoorstellen gemaakt, het belangrijkste is de erkenning dat het paradoxaal juist niet in het kindbelang is dat een onwillige ouder haar zin altijd moet krijgen ...

AdVader (Gescheiden Vaders Nederland) - Utrecht - 03/04/06 - 15:34:47

Lieve Pieter, ik hoop dat je de reacties leest. Ik ben een pleegkind geweest. Weet wel wie mijn biologische moeder was en weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid wie mijn vader was. En dat was geen prettig bericht. Dan zou er sprake zijn geweest van incest. Mijn pleegvader was ouderwets en autoritair en niet erg benaderbaar. Ik was dan ook bang voor hem. Een benaderbare vader is van enorm groot belang voor een kind. Wat er verder nog is gebeurd in jouw relatie, je kinderen hebben recht op jou. Zeker, als je echt de vader bent die je zegt te zijn. Zo'n soort vader die ik nooit gehad heb. En dat mis ik dagelijks, nog steeds! En ik loop tegen de 60... Dus heel veel sterkte en krachte gewenst!
Moeder's Wil is Wet - Rotterdam - 03/04/06 - 15:26:24

Geen opmerkingen:

Een reactie posten