Deze website is gericht op wetgeving en rechtspraak (jurisprudentie) rond gedeeld ouderschap voor èn na (echt)scheiding. Kinderen hebben recht op beide ouders, ook na scheiding. Index. Graag toezending van rechterlijke uitspraken aan de redactie.
DEN HAAG (ANP) - De politie in Valkenswaard heeft begin vorig jaar ten onrechte een man uit Boxmeer aangehouden en daarna bovendien zijn rechten op drie punten geschonden. De Nationale ombudsman heeft dat dinsdag geoordeeld.
De destijds 52-jarige man deelde op 10 januari 2005 pamfletten uit bij de school van zijn zoontje in Valkenswaard. De gescheiden vader protesteerde zo tegen de omgangsregeling met zijn kind. Agenten arresteerden hem omdat zij er onterecht vanuit gingen dat de man een straatverbod had.
De politie weigerde vervolgens het transcript van het verhoor aan zijn wensen aan te passen en de politie ging niet in op de vraag om zijn astmamedicijn. Verder suggereerde de politie in het persbericht dat over de arrestatie werd verspreid dat de man zijn zoontje al vaker had lastig gevallen. De ombudsman oordeelde dat de persvoorlichter terughoudender en objectiever had moeten formuleren.
De politie Brabant Zuid-Oost zegt de kritiek ter harte te zullen nemen. De betrokkenen zullen worden aangesproken om herhaling te voorkomen, zei een woordvoerder desgevraagd. Disciplinaire maatregelen sluit hij uit.
Rapport van Nationale Ombudsman inzake klacht van een gescheiden vader tegen de Regiopolitie Brabant Zuid-Oost
Nationale Ombudsman; Rapport 2006/346; 10 oktober 2006
Zie voor het volledige rapport van de Nationale Ombudsman:
Verzoeker scheidde in 2000 van zijn echtgenote, mevrouw X. Uit dit huwelijk is op 9 november 1992 een zoon geboren, Y. Verzoeker en zijn ex-echtgenote zijn sinds de echtscheiding in een juridische strijd verwikkeld over een omgangsregeling tussen verzoeker en zijn zoon. In 2002 verhuisden de ex-echtgenote en de zoon van verzoeker naar Valkenswaard. Mevrouw X heeft vervolgens diverse malen contact opgenomen met het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost met de mededeling dat zij en haar zoon werden lastig gevallen door verzoeker. Dit heeft geleid tot verschillende politiecontacten met verzoeker.
Op 10 januari 2005 om 11:53 uur hielden twee ambtenaren van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost verzoeker bij de basisschool van zijn zoontje aan ter zake verdenking van overtreding van artikel 285b, eerste lid van het Wetboek van Strafrecht (Sr; zie Achtergrond, onder 1.). Verzoeker werd vervolgens overgebracht naar het politiebureau Valkenswaard alwaar hij werd voorgeleid aan de hulpofficier van justitie. Diezelfde dag werd verzoeker om 16:55 uur in vrijheid gesteld.
Verzoeker kon zich niet verenigen met het politieoptreden en heeft daarover in verschillende brieven zijn ongenoegen geuit. De korpsbeheerder verklaarde al de klachten van verzoeker ongegrond en verwees verzoeker voor een verdere behandeling van zijn klachten naar de Nationale ombudsman.
KLACHT
Verzoeker, die op 10 januari 2005 is aangehouden, klaagt erover dat ambtenaren van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost hebben geweigerd het proces-verbaal van zijn verhoor overeenkomstig zijn verzoek aan te passen en vervolgens opnieuw ter ondertekening aan hem voor te leggen.
Voorts klaagt verzoeker erover dat ambtenaren van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost hem tijdens zijn insluiting op het politiebureau op 10 januari 2005 geen deken en geen medicijnen hebben verstrekt, ondanks zijn uitdrukkelijke verzoek daartoe.
Verzoeker klaagt er verder over dat ambtenaren van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost in januari 2005 een onjuist persbericht over hem aan de media hebben verstrekt. In dit verband klaagt verzoeker er verder over dat ambtenaren van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost zodanige gegevens over hem aan de pers hebben verstrekt, dat de berichtgeving naar hem was te herleiden.
Tot slot klaagt verzoeker erover dat politieambtenaren van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost hebben geweigerd zijn aangifte ter zake smaad en/of laster (vanwege de inhoud van voormeld krantenartikel) op te nemen.
CONCLUSIE
De klacht over de onderzochte gedraging van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost isgegrond ten aanzien van:
-de weigering het proces-verbaal van verhoor aan te passen, wegens schending van het vereiste van professionaliteit;
-het niet verstrekken van dekens en medicijnen, wegens schending van het vereiste van correcte bejegening;
-het onjuiste persbericht, wegens schending van het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer;
-de aanhouding van verzoeker, wegens schending van het verbod van onrechtmatige vrijheidsontneming.
De klacht over de onderzochte gedraging van het regionale politiekorps Brabant Zuid-Oost isniet gegrond ten aanzien van de:
-herleidbaarheid van het persbericht;
-de weigering om verzoekers aangifte op te nemen.
Dit onderwerp in de media:
A. Onder titel: ‘Hard oordeel ombudsman over aanhouding vader’
1.Telegraaf; Binnenland; di 17 okt 2006, 15:18 | 9 reacties
2.Metro; Geplaatst op dinsdag 17 oktober 2006 om 17:03
De Belgische krant „De Avond“ (Le Soir) deed afgelopen juni mededeling van het wetsontwerp op de ouderlijke gelijkheid na scheiding dat door Minister van Justitie Laurette Onkelinx wordt ingediend. Het artikel, ondertekend door Francis Dubois, wees er toen op dat, binnenkort, de Belgische familierechters die zich over scheidingsgevallen moeten uitspreken het egalitaire en gedeelde onderdak van de kinderen bij beide ouders zullen moeten bevoorrechten. De alternerende zorg over en het verblijf van de kinderen bij beide ouders zal dan in België het standaard verwijzingsmodel zijn geworden. In dat verband vraagt gedeputeerde en loco-burgemeester Didier Gosuin in België aandacht voor de benodigde aanpak van de gevolgen van deze wet voor de sector van de sociale huisvesting.
Momenteel voorziet de Belgische sociale huisvestingswetgeving in het geval dat ouders de zorg en het verblijf van de kinderen niet hebben, nog uitsluitend in de mogelijkheid tot „extra woonoppervlakte toewijzing“ wanneer zij wel bezoekrecht hebben: het recht op extra woonoppervlakte in de sociale huisvesting blijft daarbij beperkt tot toekenning van maximaal een extra kamer. „Voordat men echter voor toekenning van een extra kamer in aanmerking komt, moet men zijn claim eerst onderbouwen middels het tonen van een tot omgangsrecht strekkende beschikking van de rechter”, onderstreepte Didier Gosuin. Het is de geschiedenis van de slang die zich in zijn eigen staart bijt. Hoe kan een ouder bij de rechter naar voren brengen dat hij over adequate huisvesting beschikt voor afgewisselde zorg voor en verblijf van zijn kinderen, als de bestaande regels in de sociale huisvesting eerst vereisen dat hij een beschikking van de scheidingsrechter moet tonen om zijn claim op de daarvoor benodigde (ruimere) huisvesting te kunnen effectueren?
Behalve dit probleem van volgtijdelijkheid, is Didier Gosuin van mening dat de extra ruimtetoewijzing, die nu tot maximaal een kamer beperkt blijft, door de nieuwe wetgeving achterhaald is geworden: het bestaande recht op een aanvullende kamer is immers onvoldoende afgestemd en aangepast op toekomstige gevallen van alternerende zorg voor en verblijf van meerdere kinderen. De afgevaardigde onderstreept daarbij bovendien nog eens het probleem van de vermindering van huurprijs in verband met het aantal afhankelijke kinderen waarvoor men zorgt. Zonder pasklare oplossingen in handen te hebben, wijst Gosuin op de dringende noodzaak om zich over deze kwestie te buigen. „Hij wijst er op dat het niet de eerste keer is dat federale wetgeving ook repercussies en gevolgen heeft op regionaal en plaatselijk niveau“. «Als men nu niet in beweging komt om tijdig op de nieuwe wetgeving in te spelen, dan zal de sociale huisvestingssector later geconfronteerd worden met de gevolgen daarvan in de vorm van geschillen, processen en schadeclaims van getroffen ouders.». Didier Gosuin heeft in het Brusselse Parlement daarom hierover reeds verschillende interpellaties gehouden. Tevergeefs. Hij is nu van mening dat de urgentie zo groot is geworden dat hij de alarmbel luidt. Hij stelt voor om de reglementering voor sociale huisvesting uit te breiden en aan te passen aan de reële toekomstige situatie van families en daarbij over te gaan tot tijdige toekenning en toewijzing van adequate sociale huisvesting voorafgaand aan een beslissing van de scheidingsrechter (met het risico dat na een rechterlijke beschikking correcties nodig kunnen zijn). De afgevaardigde acht het eveneens wenselijk dat er nu een echt debat over de mobiliteit binnen de sociale huisvesting in België van de grond komt.
Door toedoen van de dagelijkse tredmolen van een falend familierecht (wetgeving, rechtbanken, kinderbescherming, jeugdzorg), dat achter de gesloten deuren van rechtbanken - met de automatische piloot op oneindig zoals in Charlie Chaplin's niet te stuiten sorteermachine uit Modern Times - dagelijks ruim 160 scheidingskinderen bij een van de ouders plaatst (meestal de moeder) en de andere ouder (meestal de vader, soms ook moeders) vervolgens buitensluit met een niet-gehandhaafde omgangsregeling van een weekeinde in de 14 dagen, wordt in Nederland de helft van de scheidingskinderen (ruim 80 kinderen per dag) van de ene dag op de andere geheel buitengesloten van de helft van hun familie.
In Nederland groeien hierdoor nu inmiddels ruim 550.000 scheidingskinderen op in eenzaamheid en isolement, buitengesloten van de helft van hun familie. Het wordt stil om hun heen. Totdat het misgaat. Ellen de Visser bericht in de Volkskrant over de risico's en gevolgen voor scheidingskinderen van een falend familierecht dat uitsluitend gericht is op buitensluiten en kaalslag i.p.v. verbinden en betrekken. In dit geval het zgn. "stiefrisico": De nieuwe vriend van moeder mishandeld de kinderen, terwijl vader en zijn kant van de familie door het familierecht bij de kinderen worden weggehouden.
Charlie Chaplin - Modern Times - Trailer (1935)
(Druk op de knop in de foto voor het afspelen van de video)
Peter Tromp Vader Kennis Centrum (VKC)
Mama’s nieuwe vriend
De Volkskrant; Achtergrond/kindermishandeling; Door Ellen de Visser; Zaterdag 21 oktober.2006
“Hemeltergende machteloosheid dat is wat veel gescheiden vaders voelen als ze twijfels hebben over de manier waarop de nieuwe vriend van hun ex zich gedraagt ten opzichte van de kinderen. Bestaat er zoiets als een ‘stiefrisico’?. Vaders worden als opvoeder gewoon niet serieus genomen.’
Op zaterdag 30 juli 2005 schrijft Kinty Rongen een brief aan zijn ex-vriendin waarin hij haar waarschuwt voor haar nieuwe vriend Avi. Navraag in de buurt heeft hem verontrustende informatie opgeleverd over de oud-militair uit Israël: hij gebruikt drugs en kan vreselijk agressief zijn. Rongen vreest voor het welzijn van zijn twee kinderen. De buurvrouw van het stel heeft hem verteld dat er vaak wordt geschreeuwd, dat de politie regelmatig langskomt, dat zijn 4-jarige dochtertje laatst voor straf in de regen op het balkon moest staan.
Maandagmiddag 1 augustus hoort Kinty 's middags op de televisie dat in Tolbert twee jonge kinderen zijn vermoord. Hij belt naar de politie, vraagt of die twee kinderen toevallig Damaris en Daniël heten. Hij moet meteen komen. Als hij aankomt bij de woning in Tolbert zijn politie-agenten bezig in de gang; waar de bloederige sleepsporen hem alle hoop ontnemen. Damaris (4) en Daniël (2) blijken gruwelijk afgeslacht.
Als hij twee dagen later terugkeert naar het huis, 'om te voelen wat daar moet zijn gebeurd'; vindt hij in de brievenbus zijn eigen brief. Hij was de postcode vergeten, zijn waarschuwing kwam een dag te laat.
Hij betwijfelt of het veel zou hebben uitgemaakt. 'Meneer, u heeft het allemaal voorspeld', zegt de buurvrouw hem na het drama, huilend. Maar bij Bureau Jeugdzorg en het Advies- en
Meldpunt Kindermishandeling (AMK) waren zijn voorspellingen niet overgekomen. Op het laatst had hij medewerkers bedreigd, hij geeft het maar eerlijk toe. Hij was er bijna met de auto naar binnen gereden, de toegang tot het gebouw was hem zelfs al ontzegd. Zijn meldingen bleken niet urgent genoeg.
Zijn slechte naam zal vast van invloed zijn geweest. Hij bracht zijn jeugd door in kindertehuizen, hij was alcoholist, zat in de gevangenis. Zelf zegt hij: 'Ik mag dan mijn streken hebben, maar ik ben een goede vader.' En zo staat het er ook in een rapport van de Kinderbescherming uit 2003: Hij is 'te goeder trouw, zal de kinderen geen haar krenken" is zijn emoties echter niet goed de baas.'
Afwerende reacties
Maar bij de afwerende reacties op zijn bezorgdheid speelt vooral een ander, ongrijpbaar verschijnsel een rol, beseft hij: het primaat van het moederschap. Welke instantie hij ook belde, steeds kreeg hij te horen dat hij vast zijn scheiding niet had verwerkt, dat al het gedoe niet in het belang van de kinderen was, dat hij rustig moest afwachten.
Een vader, die in verband met nog lopende procedures anoniem wil blijven, zegt het zo: 'Als gescheiden vader moet je met angst in je hart toekijken wie je ex in huis haalt. Stel dat je kinderen worden overgeleverd aan een pedofiel of aan een agressieveling. Je kunt er niets tegen beginnen.'
In de woonkamer van zijn Groningse nieuwbouwhuis zit Kinty Rongen verloren op de leren bank te midden van dozen vol herinneringen: honderden foto's, kopieën van alle kaartjes die hij zijn kinderen ooit stuurde, de pamfletten die hij ophing om ze te vinden, de dossiers van de Kinderbescherming, een tas vol condoleancekaartjes. 'Je moet weten dat ik tegen dit gesprek heb opgezien', zegt hij. 'Mijn hele dag is nu kapot, dat moet je begrijpen. Maar ik doe dit voor andere vaders. Misschien dat mijn verhaal iets verandert.'
Advocaat Peter Prinsen, die jarenlang de zaken behartigde van gescheiden vaders, spreekt over 'hemeltergende machteloosheid'. Vaders die bezorgd zijn over de nieuwe vriend van hun ex worden steevast verdacht van bijbedoelingen, zegt hij stellig. 'Het zal wel niet zo'n vaart lopen, zeggen instanties dan, vader zal moeder wel in een kwaad daglicht willen stellen.' Vaders, zegt Prinsen, worden als opvoeder gewoon niet serieus genomen. 'Natuurlijk gaan ze dan soms door het lint. Het zit toch in je genen dat je zulke heftige gevoelens krijgt als je merkt dat het slecht gaat met je kind?'
Het allerergste is nog, zegt hij, dat als het fout gaat Jeugdzorg er altijd weer miljoenen bij krijgt om wachtlijsten weg te werken of zo. 'Laten ze gewoon eens wat beter naar vaders luisteren.' Echt fout gaat het een, soms twee keer per jaar. Acht kinderen werden, voor zover bekend, de afgelopen zes jaar (mede) door hun stiefvader omgebracht. Onder hen Rowena Rikkers (augustus 2001) en Savanna (september 2004). Hoe vaak stiefkinderen worden mishandeld, is onduidelijk. Psycholoog Toon Verheugt, die onderzoek doet naar kinderdoding, kan alleen maar zeggen dat mannen eerder geneigd zijn stiefkinderen te mishandelen. Vrouwen doen dat vooral met hun eigen kinderen.
Door onderzoekers wordt de positie van stiefkind vaak als risicofactor voor mishandeling en seksueel misbruik genoemd. Het is een taboe-onderwerp, beseft psycholoog Martine Delfos, vanwege al die stiefouders die wel enorm hun best doen. Maar 35 jaar ervaring heeft haar geleerd dat aan stiefouderschap specifieke gevaren kleven en dat die onder ogen moeten worden gezien. Daarom durfde ze het aan om in haar boek Weekendvaders/Wie kent vaders?, dat binnenkort verschijnt bij uitgeverij SWP, een hoofdstuk op te nemen over 'het stiefrisico' .
Dat risico heeft vooral te maken met de niet vanzelfsprekende relatie tussen kind en stiefouder, zegt ze. 'Een biologisch eigen kind voelt altijd nabijer. Een stiefrelatie, daar ligt een bom onder. Stiefouders kunnen hun nieuwe partner niet aan zich binden als ze de kinderen niet accepteren en de kinderen moeten het met hen doen als ze de relatie met hun eigen ouder willen behouden. Na zeven jaar brengt de stiefouder het hooguit tot intieme vreemde.
Biologische vader
De stiefvader heeft vaak als bijkomend probleem dat zijn autoriteit slecht wordt geaccepteerd, aldus Delfos. Hij ziet de biologische vader soms als een bedreiging van zijn relatie en kan jaloers zijn op de band die zijn vrouw ooit met die man had. 'Stiefouders kunnen soms niet of nauwelijks de kinderen uit een vorige relatie verdragen', schrijft Delfos.
Niet altijd hoeft de stiefvader de dader te zijn, onderstreept psycholoog Cees Hoefnagels. In een stiefgezin is de cohesie gemiddeld minder dan in een biologisch gezin en dat gebrek aan stabiliteit maakt kinderen vatbaarder voor gevaren, zegt hij. Ook de voorgeschiedenis van de. kinderen, die een scheiding achter de rug hebben, speelt een rol: ze zijn aandacht tekort gekomen, ze kunnen moeilijker hanteerbaar zijn.
'Er is iets heel ergs met me gebeurd maar ik mag niets aan jou vertellen, want dan komt mijn moeder in de gevangenis. ' Steeds als Rob zijn dochtertje ziet, eens in de zoveel tijd, komt ze met hetzelfde vreselijke verhaal. Het meisje heeft last van ernstige constipatie, de huisarts vermoedt misbruik.
Op school ontstaan gedragsproblemen. 'Jij had beloofd te helpen maar jij doet niks', zegt ze. 'Papa's kunnen niet helpen hè?'
Zijn relaas is opgetekend in Gemist Vaderschap van pedagoog Joep Zander, een boek over 'de penibele positie van het vaderschap'. 'Vaderschap is een onvoorwaardelijke opvoedingsrelatie tussen een vader en een kind', zegt Zander. 'Stiefvaderschap doorbreekt dat dikwijls en ongelukken zijn het gevolg.'
Twaa1f meldingen doet Rob bij het Meldpunt Kindermishandeling. Ook de buurvrouw belt, en de kroegbaas die het kind 's avonds laat in zijn café ziet rondscharrelen. Maar wat de vader ook onderneemt om zijn kind weg te krijgen bij zijn ex en haar nieuwe vriend, het haalt niets uit en werkt zelfs contraproductief. 'U moet leren met de moeder op te schieten', zeggen de instanties hem. 'Ze schilderen je af als een of andere engerd die een gelukkig kind bij de moeder zou proberen weg te kapen.'
Bij gescheiden vader Harald duurt het veel langer voordat hij de problemen in zicht krijgt omdat de kinderen jaren hun mond houden. Totdat hij deze zomer ontdekt dat het jongste kind extreem is afgevallen en nauwelijks nog eet. 'Het begon al te kokhalzen zodra we de ontbijttafel dekten en leefde de hele dag op twee hapjes brood en een lepel tomatensoep.'
Hoge woord
Op een avond komt het hoge woord eruit: mama's nieuwe vriend slaat, schopt, en straft op wrede wijze en mama staat erbij en doet niets. Die avond schrijven ze allebei een brief aan de rechtbank over wat er bij hen thuis voorvalt: 'Beste rechter, ik wil u vragen of dit kan ophouden.' Vader Harald zoekt voor de jongste psychische hulp.
De psycholoog van de crisisdienst noteert dat sprake is van een 'futloos en somber' kind dat nauwelijks antwoord op vragen kan geven. Hij adviseert de Kinderbescherming onderzoek te laten doen en het in een veilige omgeving te plaatsen zodat snel met hulpverlening kan worden begonnen. e
Maar het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling reageert. 'U moet niet zo emotioneel zijn', krijgt hij te horen. 'U voert een ouderlijke strijd, daar worden uw kinderen de dupe van.' Tijdens de rechtszaak over de omgangsregeling wordt zijn bezorgdheid van tafel geveegd. Moeder zegt dat hij de kinderen manipuleert, zo blijkt uit de stukken, de rechter vraagt waarom hij geen aangifte heeft gedaan.
Aangifte is zinloos, zegt de politie, zijn verhaal kan hooguit als melding worden opgeslagen. De politiebeambte noteert: 'De aangifte zal hoogstwaarschijnlijk niet leiden tot een veroordeling, omdat er in deze geen bewijs is en de verdachten hoogstwaarschijnlijk zullen ontkennen.' Pas na aandringen van zijn advocaat, kan hij alsnog op het bureau terecht. De twee kinderen worden apart gehoord. De rechercheur constateert dat hun verhalen sterk met elkaar overeen komen.
De kinderen vertellen dat ze na de aangifte helemaal niet meer naar huis durven, omdat ze bang zijn voor straf.
Zonder dat hun vader het weet, bellen ze samen met de buurvrouw alle instanties af die ze kunnen bedenken. 'Ik stond er huilend bij', zegt die. 'Niemand kon of wilde wat voor ze doen.'
De rechtbank bepaalt dat de kinderen terug moeten.
Nu de politie het AMK heeft ingelicht, heeft Jeugdzorg alsnog besloten onderzoek te gaan doen. Hoewel dat nog enige tijd kan gaan duren, is vader Harald toch voorzichtig met informatie.
Foto's, brieven, namen, alles mocht aanvankelijk in de krant maar inmiddels is zijn ex op de hoogte van zijn acties en vreest hij voor het welzijn van zijn kinderen.
'Als mama niet meer boos is gaan we wel wat leuks voor jou kopen'
Bij hem. thuis hangt op de kastdeur een groot papier met huisregels: 'Ik mag mijn mening geven. Ik hoef niet bang te zijn. Ik hoef niet te huilen als er niets is.' De laatste keer dat hij de kinderen zag, vond hij ze apathisch. Hij vermoedt dat ze veel voor hem achterhouden. Ik heb er slapeloze nachten van.' Dat de strijd van een vader soms tot succes kan leiden, bewijst het verhaal van Rob, die zijn dochter sinds kort bij zich heeft wonen. 'Ik heb haar voor de poorten van de hel 'weggesleept', zegt hij. Het boek waarin hij figureerde heeft volgens hem beslist een rol gespeeld. Auteur Joep Zander zegt dat alle vestigingen van de Kinderbescherming een exemplaar hebben aangeschaft. Niet dat hij veel fiducie heeft in het leereffect: 'De Kinderbescherming ziet fouten moeilijk onder ogen.'
Rob zegt dat pas na publicatie van zijn verhaal naar hem werd geluisterd. De gezinsvoogd erkent nu de problemen bij moeder thuis. Omdat hij nog altijd vreest voor tegenwerking wil ook hij zijn naam veranderd zien. Straks, als alles rustiger is, wil hij bekijken hoe hij de Kinderbescherming en het AMK kan aanpakken.
Die weg van de genoegdoening gaan meer vaders, met dit verschil dat hun kinderen niet meer leven. Martin Huisman, de vader van Rowena Rikkers, deed aangifte tegen medewerkers van de Kinderbescherming, toen hij na de moord op zijn oudste dochter moest vechten om het gezag over zijn jongste. Chiel Grishaver klaagde vijftien jaar na de dood van zijn 3-jarige dochter Anoeska de artsen en politieagenten aan die volgens hem moeten hebben geweten van de stelselmatige mishandelingen d!e zij moest ondergaan. Anoeska werd uiteindelijk gedood door haar stiefvader en begraven onder de Euromast.
Kinty Rongen heeft een schadeclaim ingediend tegen de man die zijn kinderen ombracht en wil ook 'Jeugdzorg aansprakelijk stellen. De Inspectie Jeugdzorg schreef twee maanden na het drama dat er fouten zijn gemaakt. Maar, constateert de inspectie: Bureau Jeugdzorg heeft 'in zijn evaluatie van deze casus al aan aantal verbeterde voornemens geformuleerd'.
Rongen gelooft niet meer in gerechtigheid: 'Ik heb zoveel moeite voor mijn kinderen gedaan maar ik heb gewoon verloren.'
Bezoekregeling
In zijn nek heeft hij hun namen laten tatoeëren: links Damaris, rechts Daniël. Anderhalf jaar voor hun dood heeft hij ze voor het laatst gezien, omdat hun moeder de bezoekregeling blokkeerde. De vele tientallen kaartjes die hij ze stuurde, getuigen van de groeiende wanhoop over die gedwongen scheiding. Op de verjaardagskaart voor Daniël: 'Lieve jongen, als alles weer rustig is en mama niet meer boos is, gaan we wel wat moois voor jou kopen.'
Tijdens de rechtszaak moest hij aanhoren dat zijn zoontje getuige is geweest van de moord op zijn zusje. Hij vluchtte in paniek naar de badkamer, maar kreeg de deur niet op slot. 'Dat jochie moet zo veel angst hebben gehad.'
Die beelden probeert hij weg te duwen., 'Ik leef onder de oppervlakte, anders word ik gek.' Hij was begonnen een studie psychologie, maar de boeken heeft hij opgeruimd, 'Ik ben nu psycholoog uit ervaring.' Als hij door Groningen loopt, krijgt hij gevraagd en ongevraagd advies over hoe hij de draad weer kan oppakken. Maar hij zegt: 'Wie wil mij nu nog wat vertellen in het leven?'
Press the button in the picture for seeing the video(Druk op de knop in de foto voor het afspelen van de video)
The real love that dare not speak its name Sir Bob Geldof speaks out on parenting rights for fathers
(transcript made by Peter Tromp from the Dutch Fatherknowledgecenter of Part 1 of 4 of the UK Channel 4 documentary by Bob Geldof)
Voice-over by Sir Bob Geldof: Arsey Park, sunday lunchtime. … Watch the single men with their children drag themselves through the false hours and a frantic panic of activity. …The build up … the whole week in anticipation … and then the excitement of being with them. … Time dripping to fast … decane … Every second measured and weighed in the balance of loss …loosing … going away and fading. … Everything must be crammed into this space … Live in an hour ... love in a measured fragment of state permitted time. …Feed the ducks ... again. … McDad and McDonalds … where else do you go ...
Sir Bob Geldof: “When my wife left me almost 10 years ago now, I was bereft. I had loved her and now our love had gone. And while at the time I didn’t understand what was happening, one has to except it. What bewildered me and made me griefstriken, was that not just she, but my entire family went away from me. So why were my children gone? Those things that were the best of us. Why couldn’t I be with them like I had been for all their lives?”
“I went to the law to try and be with my kids 50% of the time. But like most men who go to court, under the family law system in our country, I was left feeling criminalised, belittled, worthless, powerless and irrelevant.”
Voice-over by Sir Bob Geldof: I had entered a world, riddled with bias, prejudice, discrimination and hypocrisy. A world where - under the guise of justice - children were stripped of their fathers, fathers of their children. This has to change!
Sir Bob Geldof: “Going into the court, litterally opening the door, a well meaning clerk passed me by, and he tapped me on the shoulder and he said: “Good luck Bob.” And I said: “Yeah, thanks mate.” And he said: “Listen, can I give you a bit of advise?” And I said: “Yeah please.” And he said: “Whatever you do, don’t say you love your children.” I was taken it back ... that was the sole defense I had…defense is the correct word … and I said: “Why not.” And he said: “Well, the court think it is extreme if a man articulates his love for his child.””
“I was on tele one night and I mentioned something about this. And over the next few month I received what amounted to seventy plastic binliners full … of lettters. Now, people know me for almost 30 years now, and in all my time with the Boomtown Rats, or Live Aid or whatever, I had never received that amount of Bob Geldof England type mail.”
Voice-over by Sir Bob Geldof: I had no idea there were so many of us out there, destroyed by this system. I had unknowingly struck a cord with tens of thousands of fathers, grandparents, partners. All of them robbed of their children.
A father tells: “I often drive in the area where I beleave she lives … just in case I might see them. I don’t take any further than that, I am not even sure I would recognize them when it comes to it.”
Another father tells: “I am keeping aside cards and anything else … for the one day when she will come and see me …she will !? … I would say: “Here … this is what I have done for you.””
A grandmother tells: “The one thing that I couldn’t buy is not seeing my granddaughter enough, you know. I couldn’t buy it. I mean it is dreadfull, it is really dreadfull. But it is the double pain, it is the pain of my son and my granddaughter’s pain. And it is anger. And the whole thing is just pain and hurt. And all the mixed emotions that you go through. It is dreadfull, it really is.”
Voice-over by Sir Bob Geldof: Every year what the government calls “only” 15.000 cases go to the family courts. In just 7 % of those cases are men allowed to live with their children. The courts reduce the rest of them to sunday fathers, dads who can only visits their kids in the weekends. And they are the lucky ones. Four out of ten fathers loose touch with their children, forever. What is going on? Why are we allowing this state sponsored child abuse? I can’t stand all this unneccessary pain.
And so long that I think it is usefull I will keep telling my story, even to the most unlikely or politically influential audiences.
Sir Bob Geldof speaking to a large public audience: “... and he said to me: "Whatever you do, don’t say you love your children. The court think it unhealthy extreme if a man articulates his love for his children."”
Voice-over by Sir Bob Geldof: This stuff is important to all of us. One in four of all children now live in oneparent homes. Educational standard amongst children of divorced couples are at an all time low. Children who grow up without fathers, are five times more likely to be unemployed and three times as likely to get involved in crime. 80% of all social housing is for single parent families. And family breakdown cost the taxpayer at least 15 billion pounds per year.
These are the social and economic values of fatherhood … the emotional value is beyond calculation.
Sir Bob Geldof: “I am not a TV presenter, I am not a journalist, I am certainly no legal expert. And family law is not my field of expertise. But it is certainly my field of experience.”
Voice-over by Sir Bob Geldof: We have all had enough. Fathers take the streets, climb cranes, resort to ever more extraordinary means to bring attention to their plight. Even the Prime Minister and Buckingham Palace were targeted. The frustration boils over. And membership of the many support and campaign groups is growing by the day.
Jim Parton (Families Need Fathers) asks prominent UK leaders of fathers groups: “Why are you doing it?”
Matt O’Connor (Fathers 4 Justice): “I do it because of a fundamental motivation out of injustice in my experience. With the hands of the family courts. And I am doing it for my two children.”
Jim Parton (Families Need Fathers): “So all these thoroughly decent nice guys, love pourring out of them for their children, they quite clearly done nothing wrong, and they got involved in this surreal court system, out of which there seems to be no escape.”
Tony Coe (Equal Parenting Council): “The injustice is so vial, and so contrary to the best interest of the children, of which it is suggested that it is all supposed to serve, that you just got to do something about it.”
Jim Parton (Families Need Fathers): “It is so unfair, what happens to thoroughly decent people, that you can’t actually stop, till the job is done. “
Voice-over by Sir Bob Geldof: The roots of this pain, this destruction of the soul, lies in the system hidden behind the high walls of the family courts, which decides the fate of our children. Perversely in a democratic society, these courts operate in total secrecy. There is no way for us to find out how judges make their decisions.
Alan Levy QC (family barrister) tells: “I do think we ought to know what is going on. That is one of my hobby horses. I think the family court is far to secret.”
Sir Bob Geldof: “But it seems to be this absolute reactionary force, the family courts. Not one will speak to us. Not one … will speak to us. Not one. We have asked them all. Not a single member. Not out of the services, out of the social services, not out of the experts. Not one. This is a nonsense.”
----------------------------------------------------------- Nederlandse vertaling van het transcript van het eerste deel van de documentaire van Bob Geldof uit het Engels door Marijke de Both van Fathers-4-Justice Nederland:
Sir Bob Geldof over gelijkwaardig ouderschapsrecht voor vaders (Britse Channel 4 documentaire)
De echte liefde die niet uitgesproken mag worden Sir Bob Geldof spreekt zich uit over ouderschapsrechten voor vaders (ontleend aan de Britse Channel 4 documentaire)
Commentaar van Sir Bob Geldof: Arsey Park, zondagmiddag lunchtijd. … Zie hoe de alleenstaande mannen zich met hun kinderen in een dolle paniek van activiteit door de schijn uren slepen. … Het hoogtepunt … de hele week uitzien naar … en dan de roes van met hen zijn. … Tijd gaat te snel voorbij … verterend … Elke seconde gemeten en gewogen op de weegschaal van verlies … verliezen … weggaan en vervagen. … Alles moet in deze uren geperst worden … Het leven in een uur … liefde in een afgemeten stukje door de staat toegekende tijd. … Voer de eendjes … alweer. … McPapa en McDonalds … waar moet je ander heen …
Sir Bob Geldof: “Toen mijn vrouw me verliet, nu bijna 10 jaar geleden, was ik diepbedroefd. Ik had van haar gehouden en nu was onze liefde over. En terwijl ik toen niet begreep wat er gebeurde, moet je het accepteren. Wat me verbijsterde en me kapot maakte, was dat niet alleen zij, maar mijn gehele gezin mij verliet. Waarom waren mijn kinderen weg? Zij die het beste van ons beide waren. Waarom kon ik niet bij hen zijn zoals ik hun hele leven bij hen was?”
“Ik ging naar de rechter om te proberen 50% van de tijd met mijn kinderen te zijn. Maar zoals de meeste mannen die naar de rechter gaan, door het familierechtsysteem in ons land, bleef ik achter met het gevoel gecriminaliseerd, gekleineerd, waardeloos, machteloos en onbelangrijk te zijn.”
Commentaar van Sir Bob Geldof: Ik ging een wereld binnen, doorspekt met vooringenomenheid, vooroordelen, discriminatie en hypocrisie. Een wereld waar – onder de schijn van recht – kinderen worden ontdaan van hun vaders, vaders van hun kinderen. Dit moet veranderen!
Sir Bob Geldof: “Toen ik het rechtsgebouw binnenging, letterlijk bij het openen van de deur, passeerde een goedbedoelende griffier me en hij klopte me op de schouder en zei: “Succes, Bob.” En ik zei:”Ja, dank je wel.” En hij zei: “Luister, mag ik je een advies geven?” En ik zei: Ja, graag.” En hij zei: “Wat je ook doet, zeg niet dat je van je kinderen houdt.” Ik was uit het veld geslagen … dat was mijn enige verdediging … verdediging is het juiste woord … en ik zei: “Waarom niet.” En hij zei: “Nou, de rechtbank vindt het buitensporig als een man zijn liefde voor zijn kind openlijk uitspreekt.””
“Op een avond zei ik hier iets over op TV. En gedurende de daarop volgende maanden ontving ik wel 70 postbundels brieven. Nu kennen mensen mij al bijna 30 jaar, en in al die tijd, met de Boomtown Rats, of Live Aid of wat dan ook, heb ik nog nooit zoveel post ontvangen, geadresseerd Bob Geldof, Engeland,.”
Commentaar van Sir Bob Geldof: Ik had er geen idee van dat er zo veel van ons waren, vernietigd door dit systeem. Ik had onbewust een gevoelige snaar geraakt bij tien duizenden vaders, grootouders en partners. Allen beroofd van hun kinderen.
Een vader vertelt: “Ik rijd vaak in de omgeving waarvan ik denk dat zij woont …voor het geval ik hen misschien zie. Verder dan dat ga ik niet, ik ben er niet eens zeker van dat ik hen zou herkennen als het erop aankomt.”
Een andere vader vertelt: “Ik bewaar kaarten en andere spullen … voor de dag dat ze me komt opzoeken … dat zal ze zeker!? … Ik zou zeggen: “Hier … dit is wat ik voor je heb gedaan.””
Een oma vertelt: “Het enige dat ik niet kon accepteren is dat ik mijn kleindochter niet genoeg kan zien, weet je. Ik kon het niet accepteren. Ik bedoel het is vreselijk, het is echt vreselijk. Maar het is de dubbele pijn; het is de pijn van mijn zoon en mijn kleindochters pijn en het is onze eigen pijn. En het is woede. En het geheel is alleen maar pijn en verdriet. En alle verschillende emoties waar je doorheen gaat. Het is vreselijk, echt waar.”
Commentaar van Sir Bob Geldof: Elk jaar gaan er, wat de overheid noemt ’slechts’, 15.000 zaken naar de familierechtbanken. In slechts 7% van die gevallen krijgen mannen hun kinderen toegewezen. De rechtbanken reduceren de rest van hen tot zondagsvaders, papa’s die hun kinderen alleen in de weekeinden kunnen bezoeken. En zij zijn de gelukkigen. Vier van de tien vaders verliezen het contact met hun kinderen, voor altijd. Wat is er aan de hand? Waarom staan we deze staat gesponsorde kindermishandeling toe? Ik kan al deze onnodige pijn niet verdragen.
En zolang ik denk dat het nuttig is, zal ik mijn verhaal blijven vertellen, zelfs aan het meest onwaarschijnlijke of politiek invloedrijke publiek.
Sir Bob Geldof spreekt tot een groot publiek: “… en hij zei me: “Wat je ook doet, zeg niet dat je van je kinderen houdt. De rechtbank vindt het ongezond buitensporig wanneer een man zijn liefde voor zijn kinderen uitspreekt.””
Commentaar van Sir Bob Geldof: Deze materie is belangrijk voor ons allemaal. Eén op de vier van alle kinderen woont nu in een éénoudergezin. Onderwijsprestaties onder kinderen van gescheiden ouders zijn lager dan ooit. Kinderen, die opgroeien zonder vaders, hebben vijf keer meer kans op werkloosheid en drie keer meer kans om in de criminaliteit te belanden. 80% van alle sociale woningen is voor éénoudergezinnen. En gezinsontwrichting kosten de belastingbetaler op z’n minst 15 miljard pond per jaar.
Dit zijn de sociale en economische waarden van het vaderschap … de emotionele waarde is niet in te schatten.
Sir Bob Geldof: “Ik ben geen Tv-presentator, ik ben geen journalist, ik ben zeker geen jurist. En familiewetgeving is niet het gebied van mijn deskundigheid. Maar het is wel het gebied van mijn ervaring.”
Commentaar van Sir Bob Geldof: We hebben er allemaal genoeg van. Vaders gaan de straat op, beklimmen hoogwerkers, nemen hun toevlucht tot steeds meer extreme acties om hun lot onder de aandacht te brengen. Zelfs de premier en Buckingham Palace waren doelwit. De frustratie kookt over. En het aantal leden van de vele ondersteunende en actie groepen groeit met de dag.
Jim parton (Families Need Fathers) vraagt vooraanstaande Britse leiders van de vaderbeweging: “Waarom doen jullie dit?”
Matt O’Conner (Fathers 4 Justice): “Ik doe het wegens een fundamentele motivatie uit onrechtvaardigheid in mijn ervaring, door toedoen van de familierechtbanken. En ik doe het voor mijn twee kinderen.”
Jim parton (Families Need Fathers): “Zo, al deze door en door fatsoenlijke, aardige kerels, die overlopen van liefde voor hun kinderen, zij hebben duidelijk niets verkeerd gedaan, raken betrokken in dit onwezenlijke rechtsysteem, waaruit er geen ontsnappen mogelijk lijkt te zijn.”
Tony Coe (Equal Parenting Council): “Het onrecht is zo achterbaks en druist zo tegen het belang van het kind in, waarvan het suggereert te beschermen, dat je er gewoon iets aan moet doen.”
Jim parton (Families Need Fathers): “Het is zo oneerlijk, wat door en door fatsoenlijke mensen wordt aangedaan dat je gewoon niet kan stoppen, totdat het werk gedaan is.”
Commentaar van Sir Bob Geldof: De wortels van deze pijn, deze vernietiging van de ziel, ligt in het systeem verborgen achter hoge muren van de familierechtbanken, die beslissen over het lot van onze kinderen. Verderfelijk in een democratische samenleving, werken deze rechtbanken totaal in het geheim. Er is voor ons geen mogelijkheid om erachter te komen hoe de rechters hun beslissingen nemen.
Alan Levy QC (familierecht advocaat) vertelt: “Ik denk dat we moeten weten wat er gaande is. Dat is een van mijn paradepaardjes. Ik denk dat de familierechtbank veel te veel te gesloten is.”
Sir Bob Geldof: “Maar het lijkt deze absolute tegenwerkende kracht te zijn, de familierechtbanken. Niet één van hen wil met ons spreken. Niet één … wil met ons spreken. Niet één. We hebben hen allemaal gevraagd. Geen enkel lid. Niet vanuit de takken van diensten, vanuit de sociale tak, niet vanuit de deskundigen. Niet één. Dit is dwaasheid.”
Full Channel 4 documentary:
Download and see the full video of the whole one hour "Geldof on Fathers: The real love that dare not speak its name." Channel 4 documentary from Parents 4 Protest Wales: (click the four video downloadlinks below) - Part 1 10.5mb at 150kbps WMA
- Part 2 15.5mb at 150kbps WMA
- Part 3 16.3mb at 150kbpsWMA
- Part 4 11.8mb at 150kbpsWMA
Irish Examiner - Door Dan Buckley - Vertaling naar het Nederlands door Peter Tromp - 2005/01/03
DE WOEDE van de Britse middenklasse over de manier waarop familierechtbanken in Groot-Brittannië vaders behandelen, verandert het debat over de zorg voor de kinderen na een scheiding in een nieuw centraal verkiezingsthema, volgens Bob Geldof. Geldof, die in Groot-Brittannië voorop gaat in de campagne voor gelijke rechten voor vaders, stelt dat een reusachtig en politiek actief kiezersdeel van boze ouders fundamentele veranderingen in de wet opeist.
De controverse over het falen van het systeem van familierechtspraak in Groot-Brittannië is de laatste maanden sterk verscherpt.Campagnevoerders gekleed als superhelden uit beeldverhalen, met inbegrip van Spiderman en Batman, hebben protestacties gehouden op de Tower Bridge (Brug van de Toren), het dak van het Britse Koninklijke Hof van Justitie (Royal Courts of Justice at the Strand, London) en het balkon van het Buckingham paleis.
Één rechter, de edelachtbare Munby, gaf vernietigende kritiek op de Britse familierechtspraak, en stelde publiekelijk dat hij zich letterlijk doodschaamde over de behandeling van een vader aan wie alle contact met een kind nu al twee jaar werd ontzegd.
„Dit is gevaarlijk voor de overheid,“ stelde dhr. Geldof, die zelf ook een dergelijke rechtbankstrijd over de zorg en verblijfplaats van zijn drie kinderen met zijn vroegere vrouw, Paula Yates heeft moeten doormaken. „Het gaat hier om een substantieel kiezersdeel van zowel vrouwen als mannen. Niet alleen vaders, maar ook grootmoeders, nieuwe partners en tantes, worden erdoor getroffen. Evenveel vrouwen als mannen schieten me op straat over deze kwestie aan. Dit komt keihard aan in alle families,” stelde hij.„De huidige familiewetgeving heeft geen hart of ziel. Het is koud vuilnis. Zij is fundamenteel en ten diepste onjuist.”
„De ontwikkelingen in de samenleving hebben deze wetgeving totaal achterhaald gemaakt. Deze wetgeving is zo idioot, zo brutaal in zijn implementatie en regelrecht discriminerend tegen de vader."
Dhr. Geldof zei verder: „Er is geen enkele hoop ter wereld dat u krijgt wat u wilt. Het is al een hopeloos gevecht voordat u er zelfs maar aan begint. De meeste mannen wordt daarbij verteld dat zij zich daarbij maar neer te leggen hebben, maar dat wordt niet langer geaccepteerd. Dat is ook goed zichtbaar aan de groei van het aantal activistengroepen.” „De manier waarop ik en alle mannen in het algemeen door wet en rechtspraak behandeld worden, is werkelijk met absolute minachting. Het was echt vernederend."
Dhr. Geldof zei dat door ervoor te zorgen dat vaders het recht op gelijkwaardige toegang tot de kinderen werd gegeven ook helpt bij het indammen van de vloed aan scheidingen, waardoor nu de helft van alle huwelijken in Groot-Brittannië stuklopen.
Hij voorspelde dat de wet binnen de komende decennia zou veranderen, om een 50 / 50 verdeling van zorg voor en contact met de kinderen tot de norm te maken - overeenkomstig de huidige situatie in Denemarken, Zweden en sommige staten van de V.S.
Volgens de onlangs gevormde groep Fathers4Justice, verliezen elke dag ongeveer 100 nieuwe kinderen in Groot-Brittannië alle contact met hun vaders doordat de omgangs- en contactregelingen van rechtbanken door saboterende moeders openlijk aan hun laars gelapt worden. Een als Santa verkleedde campagnevoerder van Fathers4Justice ketende zich uit protest hiertegen onlangs kort vóór Kerstmis nog vast aan een pijler van de centrale poort van het Buckingham Paleis. Die stunt volgde op het incident van eerder dit jaar toen een Fathers4Justice actievoerder als Batman verkleed het terrein van het paleis wist te penetreren en tot naast het centrale paleisbalkon klom.
De Britse Labour regering heeft nu een Groenboek beloofd om het familierechtssysteem te verbeteren, met inbegrip van plannen om ouders te helpen hun geschillen buiten de rechtbanken om op te lossen.Verder zijn er plannen om moeders aan te pakken die hun vroegere partners valselijk beschuldigen van huiselijk geweld.
„Huiselijk geweld is zonder twijfel een zeer ernstig probleem... maar er zijn ook sommige gevallen, en ik weet niet hoeveel, waarin beschuldigingen van huiselijk geweld misbruikt worden als excuus om contact met de kinderen te beperken,” stelt Lord Filkin, de minister voor Constitutionele Zaken, die voor de Britse familierechtspraak verantwoordelijk is. Het Groenboek van de Labourregering zou voorstellen bevatten om in een vroeg stadium „te diagnostiseren“ of een beschuldiging van huiselijk geweld wel gegrond is. Terwijl oprechte beschuldigingen van huiselijk geweld stevig moeten worden aangepakt, moet er ook actie genomen worden tegen moeders die vals beschuldigen.
Deze ontwikkeling volgt op de uitkomsten van een gerechtelijke procedure waarin een moeder een beschuldiging van huiselijk geweld heeft gefabriceerd om tegen te houden dat de vader contact heeft met zijn kind. In dat geval werd de beschuldiging dat vader het kind had misbruikt ook door de rechtbank verworpen, hetgeen de rechter, de edelachtbare Munby, ertoe bracht om een openhartige aanval te lanceren op de manier waarop het familierechtsysteem geschillen over kinderen regelt. De vader werd gedwongen om zijn vijf-jaar-lange juridische strijd om toegang tot zijn zeven-jaar-oude dochter onverrichterzake op te geven na 43 rechtbankzittingen, die door 16 rechters werden voorgezeten.
Door het falende Nederlandse familierecht – politiek, rechtbanken, kinderbescherming en jeugdzorg - groeien in Nederland 560.000 scheidingskinderen buitengesloten op van de helft van hun familie.
Daarom een nieuwe website om (nog) beter zichtbaar te maken waarom het gaat. Op deze nieuwe website worden de verhalen van scheidingskinderen, hun buitengesloten familie en het falende Nederlandse familierecht door betrokkenen zelf geschreven. Graag ook toezending van uw verhaal per email o.v.v. “560.000 scheidingskinderen”.
Het Utrecht - Amersfoort Amendement "Hervorming Familierecht" bij het PvdA Verkiezingsprogramma werd afgelopen zaterdag 30 september op voordracht van de PvdA Partijleiding op het Rotterdamse verkiezingscongres weggestemd.
De conclusie daarvan moet helaas maar onvermijdelijk zijn: EEN NEGATIEF STEMADVIES AAN SCHEIDINGSOUDERS VOOR DE PVDA BIJ DE KOMENDE TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN OP 22 NOVEMBER a.s.
Samenvatting van de gang van zaken met het Utrecht-Amersfoort Amendement op het PvdA Verkiezingsprogramma:
1. Tekstwijziging amendement: Allereerst werd de tekst van het aangenomen Utrecht-Amersfoortse Amendement zonder terugkoppeling naar de indiener door de secretaris Jeroen Muller van de PvdA afdeling Utrecht zelfstandig gewijzigd in: 052 Amendement Utrecht-Amersfoort op het PvdA-ontwerpverkiezingsprogramma (Zie Voorbeschrijvingsbrief PvdA Verkiezingscongres 2006) VOORSTEL toevoegen nieuw punt: Ook na een scheiding hebben zowel de vader als de moeder gelijke rechten én plichten ten aanzien van hun kinderen. De PvdA wil het familierecht zo aanpassen dat ongelijkheid en onrechtvaardigheid verdwijnt en stelt het belang van het kind hierbij voorop. Toelichting: Na een scheiding mag de zorg voor kinderen niet ophouden, vaders en moeders horen hierbij een gelijke positie te hebben, het belang van kind moet wel gewaarborgd zijn.
2. Negatief stemadvies bij Amendement van PvdA Partijleiding: Vervolgens kreeg het Amendement 52 van de PvdA afdelingen Utrecht - Amersfoort daarop meteen een negatief pre-advies van de PvdA Partijleiding. De schriftelijke (onzin)motivatie die de PvdA partijleiding gaf voor haar Negatieve Stemadvies bij het Amendement was: PRE-ADVIES PVDA: AFWIJZEN. De wet is op zich helder en rechtvaardig. Het probleem zit in de uitvoering. De fractie heeft op dit punt reeds initiatieven genomen.
3. Op voordracht van de PvdA Partijleiding weggestemd op PvdA Verkiezingscongres: Tot slot is het Amendement afgelopen zaterdag 30 september 2006 op grond van dit negatief stemadvies van de PvdA partijleiding op het Rotterdamse verkiezingscongres door de verzamelde afgevaardigden van de PvdA zonder serieuze discussie weggestemd (slechts ca. 25 afgevaardigden stemden voor).
4. Conclusie onvermijdelijk: Negatief stemadvies voor de PvdA bij de komende Tweede Kamerverkiezingen van 22 november a.s. Aangezien de PvdA in haar verkiezingsprogramma helemaal niets doet voor de honderdduizenden door het falende familierecht uit elkaar geslagen scheidingskinderen en scheidingsfamilies moet dit ondervermijdelijk leiden tot een NEGATIEF STEMADVIES AAN ALLE SCHEIDINGSOUDERS VOOR DE PVDA BIJ DE KOMENDE TWEEDE KAMERVERKIEZINGEN OP 22 NOVEMBER a.s.
Met het dringende verzoek deze rapportage met de toelichting op een negatief stemadvies voor de Partij van de Arbeid bij de komende kamerverkiezingen zo snel en zo breed mogelijk verder te verspreiden onder alle scheidingsouders binnen uw netwerken i.v.m. tijdige persoonlijke afweging tot een verantwoorde partijkeuze door scheidingsouders bij de komende Tweede Kamerverkiezingingen op 22 november,
(Multatuli, Ideeën, eerste bundel, idee 326(ged.), blz. 227)
Er is geen individu die niet zou worden gehouden voor misdadig, indien hij zich veroorloofde wat de Staat zich veroorlooft.
Bob Geldof on fathers (documentaire)
Sir Bob Geldof, de Ierse leadzanger van de popgroep The Boomtown Rats en initiatiefnemer en campaigner voor Band Aid, Live Aid en Live 8 tegen de hongersnood in Africa, uit in deze documentaire voor het Britse Channel 4 die eind 2004 werd uitgezonden, zijn grote zorg over de ondergeschoven positie van vaders en vaderschap in Westerse landen.
Loyaliteit bestaat er altijd tussen ouders en kinderen, zelfs al hebben zij geen onderling contact meer. Die band is onverbreekbaar: men houdt nooit op vader of moeder van dat kind te zijn of zoon of dochter van die ouder. Dit wordt wel de ‘verticale loyaliteit’ genoemd, welke - i.t.t. 'horizontale loyaliteiten' zoals huwelijken en relaties - onverbrekelijk is en levenslang duurt. Loyaliteit is daarbij geen gevoel, maar een zijnsgegeven.
Een kenmerk van achterlijke en onbeschaafde samenlevingen zoals de Nederlandse is dat verbroken horizontale loyaliteitsbanden (bv. met een ex-partner) door rechts-ongelijkheid en discriminatie gemakkelijk ook door verticale loyaliteitsbanden snijden. Deze in Nederland op grote schaal door de overheid gefaciliteerde en vergoelijkte vorm van ernstig huiselijk geweld bij scheiding bedreven door hoofdzakelijk moeders leid tot het verbreken, vermijden of ontkennen van die verticale loyaliteit en tot loyaliteitsconflicten, resulterend in ernstig en levenslang lijden bij betrokken kinderen en getroffen ouders in nieuwe en toekomstige relaties met een partner of, wanneer kinderen zelf weer moeder of vader worden, met de eigen kinderen. Peter Tromp
Wat vindt u ervan? Is Nederland een achterlijk land bij de bescherming van betrokkenheid en familierelaties tussen kinderen en hun vaders?
Aangifte Onttrekking Ouderlijk Gezag (Art. 279 Sr) bij niet-nakomen omgang bij gezamenlijk gezag
'Een kind over wie de ouders gezamenlijk het gezag uitoefenen, behoudt na ontbinding van het huwelijk anders dan door de dood of na scheiding van tafel en bed, na het beëindigen van het geregistreerd partnerschap, of na het beëindigen van de samenleving indien een aantekening als bedoeld in artikel 252, eerste lid, is geplaatst, recht op een gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders.'
Je vader aan de deur op de door een rechter vastgestelde omgangstijd door je moeder uitgescholden horen worden en je moeder daarbij horen roepen dat je vader de kinderen nooit meer te zien zal krijgen. Terwijl jij door je moeder in huis vastgehouden wordt. Kun je het je voorstellen !?
Social media plugins
Sitemeter
Events
If you tolerate this .... then your children will be next .... will be next .... will be next ....!
From the lyrics: The future teaches you to be alone, the present to be afraid and cold
And if you tolerate this .... then your children will be next .... will be next .... will be next .... !
And on the street tonight an old man plays with newspaper cuttings of his glory days
(By Manic Street Preachers, This Is My Truth, Tell Me Yours, 1998)
Vader Kennis Centrum (VKC) kan geen sluitend juridisch advies geven: neemt u hiervoor, als het zover komt, contact op met bijvoorbeeld een advocaat, notaris of de geëigende overheidsinstanties. Het Vader Kennis Centrum huldigt een eigen rechtsopvatting op een rechtsgebied dat in ontwikkeling is. Hoewel het Vader Kennis Centrum de grootst mogelijke algemene zorg aan uw adviesverzoek en – in voorkomend geval - melding zal besteden, is het Vader Kennis Centrum niet aansprakelijk voor de gegeven adviezen. Adviezen en reacties van het Vader Kennis Centrum op deze website worden uitsluitend gegeven onder volledige uitsluiting van alle aansprakelijkheid van Vader Kennis Centrum voor de door haar gegeven adviezen en reacties.
; 17-10-2006
